Wiatr lekkim swym tchnieniem
rozproszył moje włosy,
tak miękko płynęły liście,
tak gładko ślizgał się deszcz
po lodzie,
wszystko zastygło - na chwilę,
zatrzymane...
I długie drogi, i szerokie
łąki...
Przysłuchując się temu, nader
innemu, co budziło podziw,
delikatnie jak mgiełka bielusieńka
spłynęło na me oczy...
I rozproszył wiatr lekkim
tchnieniem me włosy,
i zobaczyłam jasny świat...